© 2008 Tangoverde
Ontworpen door Benita
Lieve Carolien,
ik heb afgelopen jaar veel verdriet gehad door je zo plotseling overlijden. Mijn leven nam ineens een andere wending. Ik moest daarom tijd en ruimte hebben om te verwerken dat je me niet meer zou helpen met de plannen en ik geen maatje meer had om de tangowereld en de sauna mee in te stappen.
En alleen al met het updaten van de site kom ik je voortdurend tegen. Soms kijk je over mijn schouder mee. Soms ontmoet ik je in de nacht. En als 2 vlindertjes op mijn schouder gaan we samen dansen. Naar een salon waarvan ik zeker weet dat jij erbij zou zijn.
Nu geeft dat me ook kracht. Ruimte voor nieuwe dingen, zoals leren voor tango DJ, organiseren van tango weekends, en het geven van NEO lessen. Eindelijk heb ik weer voldoende energie om de website te updaten en daarbij bekendheid te geven aan mijn nieuwe tangowerkzaamheden. Een goed teken! Want veel activiteiten van TangoVerde waren gestopt.
Bijna een jaar na je dood ga ik je langzaam loslaten. Niet uit mijn hart. Daar blijf je altijd. Maar uit mijn verdriet.
Ik heb een enorme steun gevonden in alle lieve tango-
In de zomer dansen we vaak op donderdag achter het stadhuis in Utrecht. Een beeldschone plek, onder een grote kastanjeboom. Carolien nam me mee daar naar toe, zal in het voorjaar van 2006 geweest zijn. Toen ik die plek voor het eerst zag, viel ik als een blok voor de tango. Zoals zij al had voorspeld…
Mirella, zangeres en tangodanseres, hoorde het nieuws van de dood van Carolien op dit pleintje. Die nacht kreeg ze een ingeving voor een lied. Het lied is voor iedereen die verdrietig is vanwege de dood van Carolien. Stuur me een mailtje, dan stuur ik je de link. Ik ben blij dat het lied er is.
Tot dans, Benita.